Van Kaapstad naar Lesotho

Na Kaapstad: fantastische tocht door wijngebied en verder langs de kust naar De kelders, vlakbij George en Hermanus, waar voor de grillige rotskust de walvissen zich lieten zien met een paar mooie spuitfonteinen. Wat opvalt is dat de Kaap echt ontwikkeld is, een goede infrastructuur, alles spik en span. Voor de avontuurlijke toerist daardoor ook niet al te uitdagend, maar voor degene die comfort wil combineren met beauty an ideal spot! Ook missen we in deze streek het directe contact met de gekleurde mensen, het is hier overwegend wit. De kaap is de enige provincie waar het ANC niet heeft gewonnen...we gaan niet oordelen maar zijn natuurlijk reuzen benieuwd naar andere indrukken. Dus besluiten we de mooie toeristische Garden route te verlaten en het binnenland in te duiken.

Eerst overnachten in Giotto guesthouse, waar gastvrouw Gina ons geweldig heeft verwend, vielen dank!. Van hier het binnenland in naar Graaf Reinet, 800 km betoverend landschap.... Bergen, zandvlakten, cactussen, Struisvogels, prachtige schilderachtige wolkenhemels en een bloedmooie en rooie lucht met zonsondergang. We stoppen op de meest rustige plekjes, af en toe een mens een glimlach, een onderzoekende blik, we zingen en dansen en voelen ons veilig, it's a matter of communication. Laat aangekomen in Graaf Reinet, de nacht doorgebracht in drostdy hotel, super... Nog steeds geen internet helaas....

6 am op, samen door een wildpark... Struisvogels, buffels, aapjes en meer.... Daarna Tony op de pijnbank bij de masseuse voor zijn nek, blijkt duidelijk te helpen, beter dan de massages die Hidde hem geeft...zegt Tony.

Redelijk opgeknapt dus op weg naar Lesotho.. Weer zo'n weergaloos mooie weg, zon regen en dan...regenbogen...wow! In het donker aangekomen bij riversidelodge in Alowal North, even verdwaald in de Township...ja het is misschien niet veilig maar als je de mensen daar spreekt zie je echt stuk voor stuk weer pareltjes, prachtige gezichten, plezier terug naar de basics, weinig hebben maar er natuurlijk wat van willen maken....voor jezelf en altijd voor je kinderen. De witte bevolking lijkt over het algemeen toch nog een duidelijke mening te hebben over de "zwarten". Niet efficient, corrupt, lui.......en andersom zullen de "zwarten" ook een duidelijke mening over de "witten" hebben, arrogant, streskippen......Wat is waar, doet het er toe? Mensen moeten samenleven en proberen zonder vooroodeel naar elkaar te kijken.....ach, nog een hobbelige weg te gaan.

The Riverside Lodge is overigens een prima plek om ff bij te tanken, leuk personeel en prachtig gelegen aan de rivier ofcourse. Rudi de eigenaar heeft zelf ook nog een klein wildparkje gestart, doet ie leuk toch, enthousiaste kerel. Keukenpersoneel hier krijgt een pluim, niet zo zeer om de kwaliteit, die is ook ok, maar vooral voor ons gezamenlijke dansfeestje in het restaurant.

Internet blijft overigens overal een drama....Door naar Lesotho.. Gek genoeg lijken de Z. Afrikanen zelf weinig te weten van Lesotho, totale desinteresse lijkt wel...maakt ons natuurlijk erg nieuwsgierig...maybe they are jalous..

Bij de grens voel je direct, we gaan ff een andere wereld in, voelde heel relaxed, paar muntjes betalen, handjes schudden, lief lachen en hopla het land binnen. Direct 50 jaar terug in de tijd, ja hier houden wij erg van. Prachtige tocht via Mafateng richting Malea, op zoek naar de malealea lodge. Nu ineens overal ezeltjes, paarden, veel prachtige kindjes, een heerlijke kapotte weg vol met diepe gaten en ineens zijn wij de enige "blanken". Onderweg twee lifters opgepikt, dat doe je als je in je hum bent, bleken knetter lam (paasfeest) maar verder erg aardig en onschuldig. Doorrijden tot je in de prachtige middle of fcking nowhere via onverharde stijle wegen, boven in de koude bergen het superwarme Malealea lodge mag gaan beproeven.....Een aanradertje, njam njam. Mamma Malea is een ontzettend vrolijke lieve vrouw, zij is 1 van de weinig blanke Lesotoes. Ergens in jaren 80 dit pareltje gevonden en een klein lief guesthouse gestart, en het didn't change much....houden zo.

Ja en als je dan die bergen ziet.....dan wil je er ook al the way induiken.......So there we went, te paard drie dagen op en top genieten van een geweldige tocht. Bergen, watervallen, niets, nada, nakka aan storende elementen, alleen maar mooi mooi mooi, love it. Supersteile wanden waar je met je nieuwe viervoetige vriend langskrabbeld. Door de rivier banjeren, steenkoud water en onderweg alleen maar mooie mensen zien die leven van de natuur. We sliepen in dorpjes, tussen de kippen en ratten (onder en langs je slaapzak), maar je gaat gewoon van ze houden. Kinderen, man hou op, zo zoet, ik wil er nu zeker 4, moet dus opschieten, Tony heeft minder haast ha ha. S' nachts lekker aan het lokale pretpakket en dan genieten van de duidelijkste sterrenhemel ever!!! Waar zijn onze vriendinnetjes..........we miss them...kruipen maar weer lekker tegen elkaar aan, voortaan ff scheren Toontje.

Na drie dagen voldaan en betoverd terug in Malealea lodge...Eigenaar Michael en Debby (dochter van Mammalea) zwaaien ons uit en beseffen zich na het horen van onze verhalen in wat voor een paradijs ze toch wonen, gave gasten!!!

Nu van Lesotho naar Joburg, 500 km. Rustig aan, paar stopjes en vooral ergens opwarmen in de zon, weer een hele mooie route....ff gedoe bij de grens, stempeltje vergeten, maar ze zijn hier zo lief dat dat zelfs ok is......

Vanavond naar Schreiner Guesthouse in Johannesburg, eigenaar Michiel al paar keer gesproken aan de telefoon, klinkt in ieder geval heel welkom.......to be continued..